In gesprek met Jan en Simone Ruitenga

Misschien heb je het schip wel eens zien liggen in de haven of zien varen op het Haringvliet tijdens  een zeiltocht of ken je het schip als trouwlocatie? Jan en Simone Ruitenga varen inmiddels ruim dertig jaar met passagiers. Ze varen uit voor speciale gelegenheden en dagtochten, maar ook als veerdienst over het Haringvliet en vertellen tijdens deze tochten gepassioneerd over het schip en de omgeving. Voor ons de hoogste tijd om hen eens een bezoek te brengen.

Wanneer we bij de klipperaak arriveren komt scheepshond Buddy ons enthousiast begroeten en worden we hartelijk welkom geheten door Jan en Simone. We kijken onze ogen uit op het voormalige vrachtschip uit het jaar 1914. Bij een lekker kopje thee vertellen de schippers dat ze elkaar hebben leren kennen op een Rijncruiseschip. Hij werkte als matroos en zij als kokkin.

‘Toen we met ons gezin op de Linquenda l woonden kregen we wel eens verzoeken om met een groep te gaan varen. Soms waren dat familieleden of vrienden en af en toe kwam er een aanvraag van  een groep van buitenaf. Van die tochtjes die we eerst voor de fun maakten zijn we naar zakelijke tochten gegaan. We vinden het tijdens een vaartocht leuk om een beleving mee te geven. We stoppen graag energie in een dagtocht om de tocht zo op maat mogelijk te maken. Wanneer we op het water zijn geven we ook graag aanvullend informatie over het Haringvliet. We vertellen bijvoorbeeld iets over het eiland Bliek, of wanneer we bijzondere vogels, zoals de zeearend, tegenkomen dan is dat natuurlijk fantastisch om met je gasten te kunnen delen,’ vertelt Jan enthousiast.

Jan en Simone zijn dan ook gastheer en vrouw van het Haringvliet voor het Instituut voor natuureducatie en duurzaamheid (IVN) Voorne-Putten.

‘Ieder jaar vaart groep 8 van de OBS Brandaris uit Hellevoetsluis met ons mee om eens kennis met het zeilen en het Haringvliet te maken, dat vinden we mooi. We horen altijd dat de kinderen er erg naar uit kijken. En op de dag zelf zijn altijd jongens en meiden die graag meehelpen en de lijnen uit je handen nemen. Soms komen ze jaren later nog eens aan boord en vertellen ze dat die dag als mooie herinnering hebben vastgelegd. Daar zijn we trots op.’

Linquenda ll

‘Toen we aan boord van de de Linquenda l gingen wonen was onze oudste dochter vier en onze zoon twee. Daarna zijn er nog een zoon en een dochter aan boord geboren.’ Na eerst tien jaar op de Linquenda l gewoond te hebben stapten Jan en Simone in 1994 over op de Klipperaak met twee masten, de Linquenda ll. Het schip is een Nederlands zeilend binnenvaartschip en heeft een platte bodem, een gaffeltuig en twee zwaarden.

‘We maakten de keuze voor een ander schip omdat bij de Linquenda l de giek te laag over de hoofden ging en iedereen echt moest blijven zitten wanneer we aan het zeilen waren. Dat was geen klantvriendelijk schip en dat is de Linquenda ll wel. Daar gaat de giek, al sta je recht op, over je hoofd heen. De naam Linquenda komt uit een Latijnste spreuk Linquenda tellus, et domus , et placens uxor, eens moeten wij deze aarde, huis en dierbare echtgenote verlaten.

De originele naam van toen wij dit schip kochten was ‘Altijd wat’, nou is er op een schip wel vaak altijd wat, maar dat vonden wij geen goede naam. Omdat ons eerste schip al de Linquenda heette werd het eigenlijk automatisch de Linquenda ll. De Linquenda is ons huis, onze kinderen zijn hier geboren en twee van onze kleinkinderen ook.’

Genieten en loslaten

‘We willen graag laten zien hoe vroeger de schepen voeren en hoe je de vracht in die tijd vervoerde. Daarnaast willen we de mensen graag een dagje uit bezorgen waarbij ze het naar hun zin hebben. Het mooiste moment van de dag vinden wij de zonsondergang wanneer we op het water zijn. Soms moeten we mensen daar nog wel eens op wijzen. Dat is jammer, maar we zijn nu eenmaal niet allemaal hetzelfde,’ vertelt Simone. ‘Een stukje waterbeleving meegeven waarbij de druk van je afvalt en je als onze bezoeker alles los kunt laten en niets hoeft te plannen is ons doel,’ vervolgt Jan. Waarop Simone hem aanvult; ‘Met een heerlijk kopje koffie, een glas wijn of een bitterbal is dat echt genieten.’

Pinkstersail

In het Pinksterweekend organiseerden Jan en Simone jaren lang de Pinkstersail, tegenwoordig neemt hun dochter de organisatie voor haar rekening. Ruim 60 gaffelgetuigde zeilschepen komen dan richting Hellevoetsluis en varen over het Haringvliet. Op de vrijdag voor Pinksteren meren de deelnemende schepen aan in de haven. De vloot bestaat onder meer uit Schokkers, Klippers, Botters en Zeevalken. Op zondagmorgen wordt er vanaf de vuurtoren van Hellevoetsluis gestart met een tocht rond de Slijkplaat. 

Zeilen

Je geniet van de wind, de weidse uitzichten over het Haringvliet en vaak ook van de zon. En ook voor een kopje koffie of thee met zelfgemaakte appeltaart kun je bij Jan en Simone terecht. Je stapt op bij Kanaalweg Westzijde 4, hun ligplaats in Hellevoetsluis.