Voorneroute deel 2

Beschrijving

GESCHIEDENIS

Voorne is het resultaat van een duizenden jaren durende strijd tussen water en land. De zee en de rivieren zetten klei af op het land en onder invloed van water en wind werden het veen en de duinen gevormd. Rond 1200 werd de eerste dijk opgeworpen en het land verder ontgonnen. In een paar eeuwen tijd werd Voorne ingepolderd en bedijkt. Dit ging echter niet zonder tegenslagen. De meest ingrijpende was de Sint-Elizabethsvloed in 1421. Hierdoor werd de monding van de Maas ten noorden van Voorne en Putten naar het huidige Haringvliet verlegd. Pas in de 19e eeuw maakte de sluiting van het Windgat bij Rockanje (de voormalige monding van de Strype) de duinrand tot een aaneengesloten geheel. Aan het eind van de 19e eeuw waren de duinen van Voorne veel smaller en minder dicht begroeid dan nu. Door overbeweiding ontstonden er verstuivingen. Dankzij zorgvuldig natuurbeheer doorlopen deze duinen in de 20e eeuw een spectaculaire ontwikkeling. De kustlijn verandert nog steeds van vorm. Het strand ten westen van Oostvoorne laat dit duidelijk zien. 

FORT PENSERDIJK

Dit aan de Penserdijk gelegen fort is in 1883 opgeworpen. Het bezit een zogenaamd bomvrij wachthuis, waarin een remise, gang, kruitmagazijn, bergplaats, telegraaf, kantoor, wachtkamer en een officiersvertrek waren ondergebracht. Tijdens de Duitse bezetting werd het fort gebruikt voor luchtdoelartillerie. In 1960 is het fort in beheer gekomen bij Stichting Zuid-Hollands Landschap. Momenteel is er een scoutinggroep gevestigd.

JONGE POLDERBOSSEN

In het kader van ruilverkaveling Voorne-Putten zijn verschillende bossen aangelegd. Het Voornepad (de gehele lange afstandsroute) leidt door drie van deze bossen: het Annabos, de Ravensehout en Stuyvesande. Het betreft in alle gevallen loofbos met een gemengde beplanting van onder meer populier, es, en eik. Veel bosvogels vinden er een goed onderkomen. 

HET HARINGVLIET 

Het Haringvliet ligt tussen de Zuid-Hollandse eilanden Voorne-Putten en Goeree-Overflakkee. Het vormt van oudsher de belangrijkste afvoerweg van rivierwater van Rijn, Maas en Waal. Circa 60% van het Nederlandse rivierwater wordt via de Haringvlietsluizen afgevoerd. Vroeger kon met vloed het Noordzeewater diep landinwaards doordringen. Na de stormramp van 1953 werd besloten om het Haringvliet door middel van een sluizenwand af te sluiten van de Noordzee. Dit sluizencomplex, met een lengte van 1 kilometer, werd voltooid in 1970. Op verschillende plaatsen langs de oevers bevinden zich gorzen, slikken en platen. Het Quackgors is een strook met grasland, riet en ruigte. Het gebied is rijk aan vogels; bruine kiekendief, tureluur en blauwborstje broeden er. Een deel van het terrein wordt beweid met paarden of runderen en begraasd door verschillende soorden ganzen. 

VESTING HELLEVOETSLUIS

Deze vesting is ontstaan uit de sluis van de polder Nieuw-Helvoet, waar in de 16e eeuw in een inham in de gorzen (aangeslibt land) een veilige schuilplaats voor zeeschepen was ontstaan. Deze plaats aan het Haringvliet groeide uit van een eenvoudige nederzetting tot een belangrijke, versterkte marinehaven. Michiel Adriaanszoon de Ruyter, Maarten Harpertsz. Tromp en Piet Hein hadden hier hun thuishaven. De stad is nauw verbonden met Willem III. In 1688 vertrok hij vanuit deze haven met een groot leger naar Engeland. Tot de afslitingvan het Haringvliet vormde Hellevoetsluis, met Vlissingen en Den Helder de drie oorlogshavens in Nederland. Binnen de vesting zijn indrukwekkende restanten uit het verleden te vinden, zoals Fort Haerlem, het droogdok, de oudheidskamer en het voormalig marinehospitaal. 

FORT NOORDDIJK

Fort Noorddijk stamt net als Fort Penserdijk uit de tweede helft van de 19e eeuw. Het werd in 1884 opgeworpen. Het fort is in beheer bij Stichting Het Zuid-Hollands Landschap. De stichting heeft in het fort speciale op vleermuizen gerichte maatregelen getroffen. Resultaat is dat het fort regelmatig als slaapverblijf voor vleermuizen dient.