Rondje Beerenplaat
Kom je vanuit het drukke industriegebied het eiland Voorne-Putten opgereden, dan is het contrast enorm; van enorme olieraffinaderijen naar het verstilde landschap met pittoreske dorpjes, de duinen en de bossen. Waarom Voorne-Putten ook wel de achtertuin van Rotterdam wordt genoemd? Dat ontdek je vooral wandelend of fietsend over het eiland. We gaan vandaag dan ook op expeditie op de Beerenplaat.
We lopen de knooppunten 41-45-43-44-40-43-41 dit is een lengte van 3.7 kilometer.
Beer
We parkeren onze auto bij de aanlegsteiger van het Rhoonse Veer en de waterbus aan de Kerkhofsdijk in Spijkenisse en starten van daaruit onze route. Aan de rechterkant zien we de drinkwaterzuiveringslocatie Berenplaat met de daarbij behorende spaarbekkens, genoemd naar het woord ‘Beer’ wat waterkering betekent. In een glimp zien we de waterfabriek. Het pand wordt, vanwege zijn mooie betonnen constructie en architectuur, ook wel de waterkathedraal genoemd. We lopen over een lang smal pad met uitzicht op de Wolvenpolder. De hond kan op volle snelheid zijn energie in dit losloopgebied kwijt. Wij verbazen ons over deze oase van rust in de nabijheid van de stad die je op de achtergrond aan de horizon kunt zien.
Van een weids uitzicht over de, momenteel in deze droge periode, dorre Wolvenpolder gaat het pad over in een behoorlijk natte en groene route. Aan beide kanten van het pad staat riet en we vinden hier meer beschutting als in het eerste gedeelte van onze route.
We horen de kikkers kwaken en de vogels zingen wanneer we in de luwte van de dijk lopen. Van het bospad gaat de route over in een stuk verharde weg om verder te lopen langs de oude Maas. We horen de motoren van de binnenvaartschepen en we genieten van het gekwetter van de watervogels langs de oever. Nieuwsgierig als we zijn willen we graag het water en de overkant zien, maar dat is met deze begroeiing nu niet mogelijk. Maar ja, dat geeft niet. Het is voor ons een mooie reden om in de winter, wanneer de bomen kaal zijn, nog een keertje terug te komen.
We lopen verder door een dichtbegroeid stuk over een graspad om verderop langs het verharde pad van het waterbedrijf terug te lopen naar ons startpunt. We voelen een heerlijk verkoelend windje dat zeer welkom is op deze warme dag. Bij de auto blijven we nog even op de dijk zitten om te genieten van het uitzicht over het Spui.