Er zijn vele wegen die naar Spijkenisse leiden
Meestal als ik naar Spijkenisse ga wil ik er zo snel mogelijk zijn en neem ik met de auto altijd rechttoe rechtaan de Groene Kruisweg. Maar op de fiets ga ik voor de ‘fun’ en dan zijn er vele wegen die naar Spijkenisse leiden. Een enkele keer neem ik het fietspad langs de grote weg, maar meestal ga over het Trambaanpad of over de dijk langs het Haringvliet of zoals vandaag over het fietspad langs de Botlek.
Moluk
Al vroeg ga ik op pad. De polders kleuren in deze tijd van het jaar lentegroen, sneeuwwit van het fluitenkruid, geel van het koolzaad en paars van de seringen. Even waan ik me weer in Zuid Afrika waar in de lente – dat is daar in oktober- de straten van Pretoria paars zien van de Jacaranda’s.
In Tinte is de Moluk nog in Oranjestemming, een restant van Koningsdag of misschien een traditie – het is vandaag 30 april – om Koningsdag te verlengen tot aan de vroegere Koninginnedag. Tintenaren zijn namelijk dol op tradities; de jaarlijkse rommelmarkt en het ‘wereldberoemde’ Tentfeest.
Niet lang daarna fiets ik vanaf Brielle even langs de Groene Kruisweg en de N57 en ga dan bij het Brielse Meer (fietsknooppunt 29) richting knooppunt 24. Dit fietspad ligt ingeklemd tussen het Hartelkanaal en het Brielse Meer en het lijkt of je tussen twee verschillende werelden fietst; links pijpen, fakkels en windmolens en rechts eeuwenoude dorpjes.
Ravesteyn
De kerk van Zwartewaal steekt fier boven het groen uit en in het haventje liggen plezierboten. Dat was in vroeger tijden wel anders, toen was dit een bloeiende vissershaven.
Heenvliet ligt verscholen in het groen en niks wijst er op dat zich in dit dorp ‘het best bewaarde geheim van Voorne-Putten’ bevindt, namelijk de ruïne Ravesteyn waar binnenkort weer de befaamde Beeldentuin is. En op Tweede Pinksterdag vindt op het marktplein de traditionele Paardenmarkt plaats. Vandaag geen paard te bekennen, wel moet ik regelmatig om schapen en lammetjes heen slalommen die hier vrij op het fietspad lopen.
Van Geervliet zie ik jammer genoeg alleen de kerktoren en één wiek van de Bernisse Molen. Maar ik weet dat het een authentiek historisch centrum heeft dat zelfs als decor heeft gediend voor films als De Zomer van 1945 en de serie Flikken Rotterdam.
Hartelkering
Hoor je aan de ene kant van het pad het monotone geluid van de industrie, aan de andere kant maken de vele gakkende ganzen met jonkies duidelijk wie hier de baas is.
Ik kom langs de Hartelkering, een onderdeel van de Deltawerken en zie in de verte de hoge woontorens van Spijkenisse al opdoemen.
Mijn doel is een kijkje nemen in bibliotheek De Boekenberg, een architectonisch glazen hoogstandje, zowel buiten als binnen. Aan de buitenkant valt het niet eens zo enorm op, waarschijnlijk door de omringende nieuwbouw. Binnen echter des te meer. Via de centrale open trappen klim je hoger en hoger langs wanden vol boeken en bij elke verdieping kun je door het glas naar buiten kijken. Bovenin is een terras en van daar uit zie je de oude dorpskerk. De Boekenberg is veel meer dan alleen een bieb met een berg boeken. Er is een oudheidkamer, er worden cursussen gegeven, filmavonden, lezingen, inloopspreekuren, spelletjesmiddagen en er is een café waar ik twee kopjes koffie drink en een tosti eet, want vandaag is het Tosti Tuesday. Kortom, de Boekenberg is een ontmoetingsplek waar zo te zien veel mensen gebruik van maken.
Maasboulevard
Ik zou er nog wel uren kunnen blijven, maar stap toch weer op. Ik fiets richting de woontorens en even later ben ik op de Maasboulevard. Elke zomer wordt hier het Vliegerfestival gehouden en tot mijn schaamte moet ik bekennen dat ik er nog nooit bij geweest ben, maar dat moet een prachtig gezicht zijn al die kleurige vliegers in de lucht en boven het water.
Vanaf nu volg ik de rand van het eiland, langs recreatiegebied De Uitwaayer, en langs ‘waterkathedraal’ de Berenplaat op de meest oostelijke punt van het eiland waar de Oude Maas en het Spui samen komen. Hier kun je met een veerboot naar de overkant varen naar De Hoeksche Waard en verderop is nog een pontje. Je kunt dus een rondje met een pontje maken. Dat ga ik vast nog een keer doen.
Beningerslikken
Het fietspad ligt bijna steeds pal langs het water, maar buigt bij de Beningerslikken af naar de weg. In dit natuurgebied mag je alleen wandelen over een pad dat uitkomt bij een toren. Van bovenaf reikt je uitzicht over de polders naar waar ik eerder deze dag fietste: de industrie en Spijkenisse.
Even later, als ik weer langs het water fiets zie ik die andere grote stad op Voorne-Putten liggen; Hellevoetsluis. Ik ga door de oude Vesting langs de vuurtoren en dan is het nog maar 10 kilometer naar huis.
Thuis maak ik de balans op van wat ik deze dag zoal gezien heb: kerktorens, een paar traditionele en veel moderne molens, veel schapen, heel veel ganzen en héél héél veel boeken!