Strypepad

Beschrijving

TINTE

Het dorp Tinte dankt zijn naam waarschijnlijk aan de verfstof meekrab (Rubia Tincorum). Meekrap is een plant die vroeger werd gebruikt als grondstof voor de rode kleurstof alizarine. Daarnaast wordt aan meekrap ook een medicinale werking toegeschreven. In 1638 stond in Tinte een fabriek met woonbarakken voor de productie van meekrap die in 1838 is afgebroken. Pas tegen het einde van de achtiende eeuw begon Tinte te groeien. 

VERHARD OF ONVERHARD 

Je kunt twee routes kiezen, vanaf het startpunt knooppunt 49 naar knooppunt 38 gaat over een verharde weg. Kies je er voor om vanaf knooppunt 49 eerst knooppunt 48 te kiezen en dan door de polder, langs de Strypse Wetering naar knooppunt 38 te lopen, dan loop je over het Laarzenpad, dit is een onverharde route. Honden zijn op deze onverharde route niet toegestaan!  

LAARZENPAD 

Het Laarzenpad, de route tussen Tinte en de Moordijkse weg bij Rockanje, gaat over onverharde paden door het weiland en langs de waterkant over zeer smalle bruggetjes met een dunnen hoge leuning. Het kan er modderig, hobbelig en nat zijn. Draag daarom in een nat seizoen waterdichte en stevige wandelschoenen of kaplaarzen in dit waterbergingsgebied. Neem een verrekijker mee! Je kunt er vele soorten weide- en watervogels tegen. Honden zijn hier niet toegestaan, op de verharde route over de Lodderlandse dijk zijn wel honden toegestaan. 

STRYPSE WETERING

In het landschap van Voorne-Putten liggen veel kreekrestanten die wijzen op de ontstaansgeschiedenis van het eiland. Een landschap van water, kreken, bosjes en moerassen. Op de hoger gelegen punten bouwden de eerste bewoners hun nederzettingen. Bij Tinte zijn twee restanten van een laat Romeinse nederzetting te zien aan de twee met gras overdekte bulten. Tussen Rockanje en Tinte ligt de Strypse Wetering. De kreek ontsprint in het meertje De Waal bij Rockanje. Hierin komt schoon zoet water uit de duinen. Het kreekrestant is een belangrijke schakel in de verbindingswegen van planten en dieren. De Strypse Wetering met zijn polder Strype is laag gelegen en is hierdoor geschikt voor het bergen van water. Wateroverlast in de omringende poders kan op die manier worden voorkomen. Het watersysteem is ook interessant voor natuurontwikkeling en extensieve recreatie. De waterberging is 180 kubieke meter groot en de oppervlakte is circa 60 hectare. Door het plaatselijk verlaagde maaiveld ontstaan er geleidelijk oplopende oevers waarin de natte natuur zich kan ontwikkelen. Op de hoger gelegen gronden ontwikkelen zich bloemrijke graslanden. De rietkragen langs de oevers hebben een zuiverende werking op het afstromende landbouwwater. Met ekele stuwen wordt het waterpeil geregeld. Bij deze stuwen is er een aparte vispassage. De gronden langs de kreek zijn van of in het beheer bij agrariërs. Je bent te gast bij hen. 

NATUUR EN EEN MYSTERIE 

Rondom Rockanje is volop natuur aanwezig. Natuurlijk het nieuwe gebied Strypse Wetering maar ook de Duinen van Voorne, gekenmerkt door uitgestrekte struwelen, vochtige duinvalleien en aangeplante bossen. Dit unieke soortenrijke duinstruweel van Noordwest- Europa is te danken aan het jonge kalkhoudende zand in de ondergrond en omdat er geen drinkwater wordt gewonnen. Aan de rand van het dorp ligt het meertje de Waal. Dit is een niet toegangelijk natuurmonument. In 1729 kreeg aan aandacht door een bijzonder mysterieus kalkhoudende rots. Begin 1900 is hier zelfs een badinrichting gebouwd met modderbaden tegen reumatische aandoeningen. 

ROCKANJE 

'Rockanje, Rockanje, badplaats zonder franje,' zong Gerard Cox ooit. De oudste vermelding van Rockanje dateert uit 1220 in een contract dat werd gesloten tussen de eigenaar Hugo van Voorne en monniken van een Belgisch klooster. Er is geen zekerheid over het ontstaan van de naam Rockanje. Gissingen zijn; naar 'rak,' dit is een rechte rivierarm die verwijst naar de Strype, die dwars door Rockanje naar zee liep, naar een plaats in de Ardennnen met bijna dezelfde naam of naar het Franse woord 'rocaille,' dat schelpwerk betekent.

Rockanje, als kustplaats, heeft geen bodem van zand. Omdat de zee in de 11e en 12e eeuw nog vrij spel had was er een uitgestrekt gorzen gebied met een bodem van klei en leemlagen. Vanaf die tijd is tot 1479 ingepolderd, met als laatste het Pancrasgors met de St. Annapolder. Tot 1900 hielden de inwoners zich bezig met landbouw en veeteelt. Daarna kwam de nadruk te liggen op tuinbouw en bollenteelt. Na de opening in 1906 van de voormalige tramlijn naar Oostvoorne werd het toerisme naar de kust belangrijk. 

DUINEN 

De duinen van Voorne zijn nog niet zo lang geleden ontstaan uit een samenspel van zand, zee en wind. Voor 1200 was het hele gebied niet veel meer dan een wadachtige oppervlakte, doorsneden met de riviertjes de Strype en de Goote. Het gedeelte ten noordwesten van het Breede Water is zelfs minder dan 100 jaar oud. In 1910 lag de buitenste duinrij nog ten oosten van dit duinmeer. De zeereep die dit meer afsloot van de zee dateert van 1926 op het toen anderhalve kilometer brede strand. De buitenste duinrijen zijn later verhoogd en worden steeds versterkt, waardoor het een betrouwbare zeewering blijft.