Esterenburg

Boerderij ‘Esterenburg’ ligt in het vruchtbare polderland van Voorne. In de 17de en 18de eeuw verrezen hier boerderijen voor gemengd bedrijf. Ondanks een brand in 1931 behoort de ‘Esterenburg’ tot de meest authentieke boerderijen in het gebied. De boerderij werd in 1738 gebouwd op de plaats van een 17de-eeuwse voorganger. Het was een pachthoeve, hetgeen wellicht een verklaring is voor het deftige toegangshek met de naam 'Esterenburg'. Een pachthoeve was eigendom van een rijke familie, die het gebruik van de grond en het gebouw in pacht uitgaf aan een landbouwer. 

Omdat de eigenaar soms zomers op de boerderij verbleef, kon een dergelijke hoeve enigszins het karakter van een buitenplaats krijgen. Tussen 1931 en 2002 is de boerderij steeds gebruikt door één familie, die vrijwel niets meer aan het gebouw heeft gewijzigd. In 2002 werd het pand overgedragen aan de Vereniging Hendrick de Keyser Monumenten. In 2006-2007 werd een ingrijpende restauratie uitgevoerd aan kap, metselwerk, kozijnen en van het interieur werden verschillende kamers gerestaureerd.

'Esterenburg' was in de oorspronkelijke toestand een groot bedrijf voor akkerbouw en veeteelt. Het woongedeelte bestaat uit vier kamers met daarboven een graanzolder. Daarachter lagen in een 46 meter lange 'langsdeelschuur' de paardenstallen, een hooitas, en een 'koestraat' voor zeker zestig koeien. 
In 1931 werd het bedrijfsgedeelte door een brand in de as gelegd en vervolgens in verkleinde en gewijzigde vorm herbouwd. De nog altijd imposante schuur, is sindsdien ongeveer half zo groot als het 18de-eeuwse bedrijfsgedeelte. Rond de boerderij ligt een prachtig, geheel door sloten omgeven 'huiserf ' met boombeplanting, een drenkplaats voor de paarden en een houten dekbox. Het geheel is van een grote architectonische én landschappelijke bekoring.

Sinds 1931 zijn er geen ingrijpende wijzigingen geweest waardoor de woonvertrekken en keukens met hun oude stookplaatsen, bedsteewanden en gemarmerde vloeren sterk het beeld oproepen van een deftige boerenwoning uit lang vervlogen tijden. Tijdens de restauratie werden delen van het interieur hersteld. Bijzonder is het ‘blotevoetjesmarmer’ in de heerschapskamer.

In 2014 is het vermoedelijk 19e-eeuwse monumentale toegangshek van de boerenerf gerestaureerd. De linker pijler is weer in hardsteen uitgevoerd, net als de originele rechter pijler. Het hek bestaat uit twee smeedijzeren hekvleugels met spijlen en punten en zijstukken met voluten. Voor het hek bevinden zich twee ingegraven kanonslopen die dienden als schamppalen om het hek te beschermen tegen schade van paard en wagen.